توضیح برخی مفاهیم

ساختار و اجزای مهم مورد استفاده در زبان SQL :

 

1 ) Table :

 

جداول مهمترین عناصر سیستم های پایگاه داده هستند ، که برای ذخیره و نگهداری سازمان یافته اطلاعات مورد استفاده قرار می گیرند . Table ها دارای سطر و ستون هستند و توسط یک نام منحصر به فرد در سطح برنامه شناسایی می شوند .

به سطرهای یک جدول رکورد ( Record ) و به هر یک از خانه های ستون یک جدول فیلد ( Field ) می گویند .

هر رکورد محجموعه ای از اطلاعات طبقه بندی شده درباره یک موجودیت خاص است و هر فیلد یکی از خصوصیات آن موجودیت را به همراه مقدار آن مشخص می کند .

موجودیت پدیده ، شی یا فردی در محیط پایگاه داده است که می خواهیم اطلاعات مربوط به آن را نگهداری کنیم .

مثال : به طور مثال در محیط پایگاه داده دانشگاه ، انواع موجودیت ها عبارتند از : دانشجو ، درس ، استاد ، دانشکده و ... .

 

هر فیلد در بر گیرنده یک صفت و ویژگی برای موجودیت می باشد ، که دارای 2 جزء اصلی است :

 

اسم صفت خاصه : نام صفت مورد نظر را تعیین می کند . برای مثال فیلد نام ، نام خانوادگی ، شماره دانشجویی و ... در جدول اطلاعات مربوط به دانشجو .

مقدار صفت خاصه : در برگیرنده مقدار برای صفت مورد نظر است . برای مثال مقدار " احمد " به عنوان مقدار برای فیلد نام .

2 ) Query :

 

از Query برای ایجاد یک پرسش و جستجو در جدول و استخراج اطلاعات مورد نظر استفاده می شود . نتایج حاصل از یک Query در یک جدول موقت که دارای فیلد ها و سطر های واجد شرایط جستجو است ، نمایش داده می شود .

مثال : به عنوان مثال می خواهیم ، مشخصات دانشجویانی که در ترم دوم سال تحصیلی 85 - 86 موفق به گذارندن درس پایگاه داده شده اند را از جدول دانشجویان استخراج کنیم . برای این منظور از یک Query استفاده می کنیم . عمده دستورات SQL برای ایجاد و مدیریت Query استفاده می شوند . در مباحث بعدی کار با یک Query را بررسی می کنیم .

 

3 ) SQL Data Manipulation Language ( DML )a زبان دستکاری اطلاعات SQL :

 

این بخش از دستورات SQL ، شامل دستوراتی برای به روز کردن ، ورود اطلاعات و یا حذف رکوردها در محیط پایگاه داده است . عمده دستئرات این بخش عبارتند از :

 

Select : برای استخراج اطلاعات از یک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گیرد .

Update : برای به روز کردن اطلاعات یک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گیرد .

Delete : برای حذف اطلاعات از یک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گیرد .

Insert : برای ورود اطلاعات به یک جدول بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گیرد .

SQLite syntax

4 ) SQL Data Definition Language ( DDL )a زبان تعریف اطلاعات SQL :

 

این قسمت شامل دستورات زبان SQL برای ایجاد یا حذف جداول از بانک اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گیرد . از این قسمت همچنین می توان برای تعریف اندیس ها ، کلید واژه ها ، ایجاد ارتباط و پیوند بین جدول ها و یا ایجاد محدودیت های دسترسی استفاده می شود .

عمده دستورات این بخش عبارتند از :

 

Create Table : برای ایجاد یک جدول جدید به کار می رود .

Alter Table : برای تغییر اطلاعات موجود در یک جدول به کار می رود .

Drop Table : برای حذف یک یا چند جدول از بانک اطلاعاتی به کار می رود .

* Create Index : برای ایجاد اندیس یا کلید واژه در یک جدول به کار می رود .

* Drop Index : برای حذف اندیس یا کلید واژه در یک جدول به کار می رود .

* تعریف اندیس Index : اندیس عبارتست از یک شماره که به هر یک از فیلدها در سطرهای یک جدول اختصاص داده می شود . اندیس ها در پشت پرده جداول ایجاد شده و از دید کاربر کاملا مخفی هستند . استفاده از اندیس ها باعث می شود تا برنامه بتواند مقادیر سطرهای مختلف را بر حسب مقدار یک فیلد و بر حسب شماره اندیس آنها از کم به زیاد یا بر عکس مرتب کند و در عملیات جستجو باعث بالا رفتن سرعت جستجو می شود .

در ادامه میتوانید دستوارات با کاربردشان یاد بگیرید.

منبع: developer1.ir